ایالتهای آمریکا همواره برای مهاجران جذابیت خاصی داشتهاند. از گذشته تا به امروز، مهاجرت به آمریکا محرک بسیاری از افرادی بوده است که در پی یافتن فرصتهای شغلی بهتر، امکانات تحصیلی گستردهتر و زندگی مطلوبتر راهی این سرزمین میشوند. بااینوجود، تازهواردان با پرسشهای متعددی روبهرو هستند؛ از جمله:
- کدام ایالت شرایط نامناسبتری را برای مهاجران فراهم میسازد؟
- کدام ایالت قوانین دوستانهتری برای مهاجران دارد؟
- کدام ایالت امنیت بیشتری ارائه میکند؟
در این میان، نهادهایی همچون «USCIS» (ادارهٔ شهروندی و خدمات مهاجرتی ایالات متحده)، «INA» (قانون مهاجرت و تابعیت) و «DHS» (وزارت امنیت میهن)، نقش مهمی در تعیین خطوط کلی قوانین مهاجرتی بر عهده دارند. افزون بر آن، طرحهایی نظیر «DACA» و مجموعه قوانین ایالتی متنوع نیز بهطور مستقیم بر اقامت و زندگی مهاجران تأثیر میگذارند.
در این مقاله، با نگاهی جامع به وضعیت مهاجرپذیری در ایالتهای مختلف آمریکا، میکوشیم اطلاعات کاربردی و مفیدی در اختیار مهاجران بالقوه و علاقهمندان قرار دهیم تا بتوانند با دید بازتر و آگاهی کاملتر، مسیر موردنظر خود را برگزینند.
مفهوم مهاجرت در ایالات متحده و وضعیت کلی آن
مهاجرت به ایالات متحده، از همان آغاز شکلگیری این کشور، نقشی کلیدی در شکلگیری فرهنگ و ترکیب جمعیتی آن داشته است. در سطح فدرال، قانون مهاجرت و تابعیت (INA) مسیر اصلی سیاستهای مهاجرتی را تعیین میکند، اما ایالتها در اجرای این سیاستها ممکن است رویکردهای متفاوتی در پیش بگیرند. در این میان، سازمانهایی چون «USCIS» و وزارت امور خارجه مسئولیت اصلی را در رسیدگی و نظارت بر امور مهاجرتی بر عهده دارند.
برخی ایالتها مانند کالیفرنیا و تگزاس رویکرد انعطافپذیرتری نسبت به مهاجران نشان میدهند، درحالیکه ایالتی نظیر آریزونا مقررات سختگیرانهای اعمال میکند. از سوی دیگر، موضوع مهاجران غیرقانونی همچنان از چالشهای داغ سیاسی بهشمار میرود. طبق آمارهای جهانی، ایالات متحده کماکان یکی از مقاصد اصلی برای مهاجرت محسوب میشود و شهرهایی چون نیویورک، لسآنجلس، شیکاگو و هیوستون در صدر جذب مهاجر قرار دارند. با وجود نوسان در سیاستهای دولتی، آمریکا همچنان برای بسیاری از علاقهمندان به فرصتهای جدید و فضای چندفرهنگی، مقصدی جذاب باقی مانده است.
ایالتهایی که بیشترین مهاجران را دریافت میکنند
ایالات متحده، با مساحت گسترده و تنوع اقتصادی بالا، از نظر توزیع مهاجران ترکیب ناهمگنی دارد. برخی ایالتها و شهرهای بزرگ، به دلیل فرصتهای شغلی و زیرساختهای قدرتمند، به قطبهای اصلی جذب مهاجر بدل شدهاند و بیشترین سهم از جمعیت تازهوارد را به خود اختصاص میدهند. در این بخش، به سه پرسش مهم میپردازیم:
- کدام شهرها بالاترین تراکم جمعیت مهاجر را تجربه میکنند؟
- کدام ایالتها بیشترین آمار مهاجران را دارند؟
- بیشتر مهاجران در کدام ایالتهای آمریکا متمرکز میشوند؟
کالیفرنیا
کالیفرنیا یکی از مطرحترین ایالتهای مهاجرپذیر در ایالات متحده محسوب میشود. مهمترین دلیل آن، وجود اقتصادی متنوع است که از صنایع کشاورزی گسترده گرفته تا فناوریهای پیشرفته در سیلیکونولی را شامل میشود. شهرهایی مانند لسآنجلس، سندیگو و سانفرانسیسکو، میزبان اکوسیستمهای اقتصادی و فرهنگی پررونقی هستند که فرصتهای شغلی و تحصیلی فراوانی را در اختیار مهاجران قرار میدهند.
علاوه بر تنوع شغلی، حضور جمعیت قابلتوجهی از مهاجران لاتینتبار و آسیایی نشانگر فضای فرهنگی فراگیر و جذاب این ایالت است. در حوزه قوانین نیز، کالیفرنیا رویکرد دوستانهتری به مهاجران دارد و حتی گاهی مهاجران فاقد مدارک را در حوزههای مهمی مثل بهداشت و آموزش حمایت میکند. در ادامه، برخی ویژگیهای برجسته این ایالت را میبینید:
- اقتصاد گسترده و چندوجهی: کشاورزی، فناوری، سینما و خدمات.
- فرصتهای شغلی متعدد: بهخصوص در شهرهای بزرگ.
- فضای فرهنگی متنوع: حضور گسترده جوامع مهاجر از مناطق مختلف جهان.
- سیاستهای مهاجرپذیر: تسهیل دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی، حتی برای مهاجران فاقد مدارک رسمی.
از سوی دیگر، بخش کشاورزی کالیفرنیا، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در آمریکا بهشمار میرود و نیروی کار مهاجر در آن نقش بسزایی ایفا میکند. این امر، فرصتهای کاری فراوانی را برای مهاجرانی که در جستجوی شغلهای فصلی یا کشاورزی هستند فراهم کرده است.
1. تگزاس
تگزاس هم جزو ایالتهای دیگری است که در دهههای اخیر به شدت مهاجرپذیر بوده است. قرارگیری در مرز با مکزیک و رونق صنعت نفت، گاز و فناوری، فرصتهای شغلی فراوانی ایجاد کرده و طیف گستردهای از مهاجران، بهویژه از کشورهای آمریکای لاتین، به این ایالت سرازیر میشوند. شهرهای هیوستون، دالاس، آستین و سنآنتونیو بیشترین تمرکز جمعیتی مهاجران را در تگزاس داشتهاند.
تگزاس اگرچه گاه در حوزه سیاستهای مهاجرتی سختگیری نشان میدهد، اما وسعت بازار کار آن و هزینههای زندگی نسبتاً پایین در برخی مناطق، عوامل جذابی برای مهاجران هستند. علاوه بر این، این ایالت دارای جمعیت قابلتوجهی از مهاجران قانونی و غیرقانونی است. بااینحال، رویکردهای سیاسی گاه متناقض باعث شده تا مهاجران تجربههای متفاوتی در تگزاس داشته باشند. برخی شهرستانها و شهرها، خدمات اجتماعی و اداری بهتری در اختیار مهاجران قرار میدهند؛ درحالیکه برخی مناطق دیگر سیاستهای امنیتی شدیدتری دنبال میکنند.
2. فلوریدا
فلوریدا یکی از مقاصد مهم مهاجران در ایالات متحده است و بهویژه برای مهاجران کارائیبی و لاتینتبار جذابیت بالایی دارد. شهر میامی، با سابقهٔ طولانی در پذیرش کوباییها، همچنان میزبان جمعیت قابلتوجهی از مهاجران کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی است.
صنعت گردشگری پررونق، زیرساختهای پیشرفتهٔ خدماتی و موقعیت ژئوپلیتیک منحصربهفرد این ایالت، زمینهساز تنوع فرهنگی و زبانی چشمگیری شدهاند. درصد بالای اسپانیاییزبانان در فلوریدا، گویای میل بسیاری از مهاجران به حفظ ریشههای فرهنگی خویش است. برای کسانی که به دنبال محیطی چندفرهنگی هستند، فلوریدا میتواند مقصدی بسیار جذاب و پویا بهشمار رود.
3. نیویورک
نیویورک همواره یکی از مهمترین مبادی ورود مهاجران به ایالات متحده بوده است. از موجهای اولیهٔ مهاجرت اروپاییها در قرنهای گذشته گرفته تا حضور گستردهٔ آسیاییها، آفریقاییها و مهاجرانی از خاورمیانه و آمریکای لاتین در دوران معاصر، این ایالت همیشه ترکیبی متنوع از فرهنگها را در خود جای داده است. شهر نیویورک، بهتنهایی یکی از چندفرهنگیترین شهرهای جهان محسوب میشود و محلههایی نظیر چایناتاون، لیتل ایتالی و اجتماعات ایرانیتبارها یا جامائیکاییها، تنوع فرهنگی خارقالعادهای را به نمایش میگذارند.
از لحاظ فرصتهای شغلی، نیویورک یک قطب جهانی در حوزههای مالی، رسانه، هنر، مد و فناوری اطلاعات بهشمار میرود. هرچند هزینهٔ بالای مسکن و رقابت سخت در بازار کار، چالشهایی جدی برای مهاجران محسوب میشود، اما بسیاری همچنان این ایالت را برای پیشرفت تحصیلی و شغلی برمیگزینند. امکانات آموزشی و بهداشتی در سطحی بالا قرار دارد و سیاستهای محلی نیز، در مقایسه با بسیاری از مناطق دیگر آمریکا، رویکردی نسبتاً حمایتگرانه در قبال مهاجران اتخاذ کرده است.
4. ایلینوی و نیوجرسی
ایلینوی، بهویژه شهر شیکاگو، به دلیل تنوع فرصتهای شغلی در حوزههای صنعت، فناوری، خدمات و همچنین وجود دانشگاههای معتبر، مقصدی جذاب برای مهاجران متخصص و دانشجویان بینالمللی محسوب میشود. در سوی دیگر، نیوجرسی با نزدیکی به کلانشهر نیویورک، دسترسی آسانی به بازارهای بزرگ کاری و امکانات متنوع دارد.
در این ایالتها، جوامع مهاجر از نقاط مختلف جهان به چشم میخورند. برای نمونه، نیوجرسی میزبان گروههای پرتغالیزبان، هندیتبار و بسیاری از جوامع آسیایی و اروپایی است و شیکاگو نیز به دلیل زیرساختهای فرهنگی و اقتصادی، پذیرای طیف وسیعی از مهاجران است.
بنابراین، اگرچه کالیفرنیا، تگزاس، فلوریدا و نیویورک در صدر جذب مهاجر قرار دارند، اما ایالتهایی نظیر نیوجرسی، ایلینوی، جرجیا و کارولینای شمالی نیز در سالهای اخیر با رشد قابلتوجه مهاجران مواجه شدهاند. وجود شهرهای بزرگ، مناطق صنعتی و دانشگاههای معتبر در این ایالتها، جذابیت ویژهای برای مهاجران فراهم کرده است.
کدام شهرها بیشترین مهاجران را دارند؟
در پاسخ به این پرسش، میتوان به نیویورک، لسآنجلس، شیکاگو، هیوستون و میامی اشاره کرد. این کلانشهرها، علاوه بر فرصتهای شغلی فراوان، از فضای فرهنگی و اجتماعی مناسبی برای پذیرش تنوع قومی و زبانی برخوردارند.
بااینحال، زندگی در این شهرها هزینههای بالایی را در بر دارد. بااینوجود، امکانات حمایتی دولتی و خصوصی برای مهاجران در آنها گستردهتر است و جامعههای مهاجر پرشماری که سالهاست در این مناطق ساکن شدهاند، فضای مناسبی برای ادغام فرهنگی و اجتماعی فراهم میکنند.
بهترین ایالت برای مهاجران: شاخصها و مثالها
یکی از پرتکرارترین سؤالات میان متقاضیان مهاجرت به آمریکا این است: «کدام ایالت یا شهر برای مهاجران بهتر است؟». پاسخ به این پرسش به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از فرصتهای شغلی و هزینههای زندگی گرفته تا کیفیت آموزش، خدمات درمانی و میزان امنیت. در واقع، برای یافتن «بهترین ایالت برای مهاجران»، باید این شاخصها را بهصورت همزمان در نظر گرفت:
- فرصتهای شغلی و درآمد
- هزینههای زندگی و مسکن
- کیفیت آموزش و خدمات درمانی
- امنیت و نرخ جرم و جنایت
- سیاستها و رویکرد اجتماعی ایالت در قبال مهاجران
در ادامه، ضمن بررسی این معیارها، به مثالهایی از ایالتهایی میپردازیم که در هر حوزه عملکرد مطلوبتری دارند.
فرصتهای شغلی و سطح درآمد
یکی از نخستین اولویتهای مهاجران، یافتن شغلی مناسب با درآمدی قابلقبول برای تأمین هزینههای زندگی و گاه ارسال حواله به خانواده است. ایالتهایی مانند کالیفرنیا، تگزاس، نیویورک و ماساچوست، به دلیل اقتصاد متنوع و بازار کار فعال، در این زمینه پیشتاز به شمار میروند.
در میان این ایالتها، ماساچوست جایگاه ویژهای دارد؛ چراکه با تمرکز بر صنایع پیشرفته، حضور دانشگاههای معتبر نظیر هاروارد و MIT، و فعالیت شرکتهای مطرح در حوزههای فناوری، زیستفناوری و بهداشت، بهشت متخصصان و دانشآموختگان علوم مختلف محسوب میشود. اگرچه هزینههای زندگی در شهرهایی چون بوستون بالا است، دستمزدهای معمولاً بالاتر از میانگین کشوری، تا حد زیادی این مسئله را جبران میکند.
سیستم آموزشی و دسترسی به دانشگاهها
بسیاری از مهاجران با هدف ارتقای تحصیلی فرزندان یا بهبود شرایط آموزشی خود، راهی ایالات متحده میشوند. ایالتهایی مانند کالیفرنیا و نیویورک، بهخاطر دانشگاههای مطرح و سیستم آموزشی قدرتمند، مقصدی پرطرفدار برای این گروه محسوب میشوند. همچنین، ماساچوست و پنسیلوانیا بهسبب وجود مراکز علمی معتبری مانند هاروارد، MIT و دانشگاه پنسیلوانیا، در جذب دانشجویان بینالمللی بسیار موفق عمل کردهاند.
در کنار این موارد، برخی ایالتها قوانینی دارند که دانشجویان مهاجر فاقد مدارک رسمی را از پرداخت شهریههای سنگین مصون میکند و امکان تحصیل با هزینهای مشابه دانشجویان بومی را برای آنها فراهم میسازد. چنین سیاستهای حمایتی، دسترسی گستردهتر مهاجران به آموزش عالی را تضمین میکند و به همین دلیل، این ایالتها در نگاه مهاجران تحصیلی، جایگاه ویژهای دارند.
خدمات بهداشتی و رفاهی
دسترسی به خدمات درمانی و بیمهٔ سلامت، از مهمترین معیارهای مهاجران برای انتخاب مقصد بهشمار میرود. در برخی ایالتها مانند هاوایی، سیستم بیمهٔ دولتی گستردهای وجود دارد که بهواسطهٔ آن، افراد با درآمد پایین (از جمله مهاجران) میتوانند از خدمات درمانی کمهزینه یا حتی رایگان بهرهمند شوند. نمونهٔ دیگر، ماساچوست است که با اجرای طرحهای پیشرو در زمینهٔ بهداشت عمومی و بیمهٔ سلامت اجباری، سابقهای طولانی در حمایت از شهروندان و تازهواردان دارد.
بهطور کلی، ایالتهایی با سیاستهای لیبرال یا مترقی، بخش قابلتوجهی از بودجهٔ خود را به خدمات رفاهی اختصاص میدهند. چنین رویکردی سبب میشود مهاجران نیز از امکان دسترسی وسیعتری به خدمات بهداشتی و رفاهی برخوردار باشند و با آسایش بیشتری در جامعه ادغام شوند.
هزینههای زندگی و مسکن
عامل دیگری که در انتخاب محل زندگی حائز اهمیت است، میزان هزینههای مسکن، مالیات و خدمات شهری است. حتی اگر یک ایالت فرصتهای شغلی فراوانی ارائه دهد، هزینههای سرسامآور ممکن است مهاجران را با فشار اقتصادی مواجه کند. برای نمونه، نیویورک، کالیفرنیا و هاوایی در ردیف گرانترین ایالتهای آمریکا قرار دارند.
در مقابل، برخی مهاجران ترجیح میدهند به ایالتهایی با هزینههای پایینتر نظیر اوهایو، میشیگان یا کارولینای شمالی نقل مکان کنند. هرچند در این مناطق دستمزدها ممکن است اندکی کمتر باشد، اما هزینههای روزمره و اجاره یا خرید مسکن نیز بهمراتب اقتصادیتر است.
رویکرد اجتماعی و سیاسی در قبال مهاجران
نگرش ایالت به مهاجران و میزان حمایت یا سختگیری قانونی، نقش تعیینکنندهای در کیفیت زندگی آنان دارد. در ایالتهایی با دولتهای محلی دموکرات و لیبرال، قوانین حمایتی بیشتری برای مهاجران به تصویب میرسد. برای نمونه، در کالیفرنیا و نیویورک، امکان دسترسی مهاجران فاقد مدارک رسمی به برخی خدمات عمومی و حتی اخذ گواهینامه رانندگی فراهم شده است.
این رویکرد اجتماعی و سیاسی میتواند تأثیر بسزایی در بهبود شرایط زندگی مهاجران داشته باشد و مسیر ادغام آنان در جامعه را هموار کند. در مقابل، ایالتهایی که سیاستهای محافظهکارانهتری در پیش میگیرند، قوانین محدودکنندهتری دارند که دسترسی مهاجران به امکانات مختلف را دشوارتر میسازد.
امنیت و نرخ جرم و جنایت
برای پاسخ به این سؤال که «کدام ایالت برای مهاجران امنترین است؟» باید آمار جرم و جنایت، موارد تبعیض نژادی و سطح همکاری پلیس با جامعه مهاجران را بررسی کرد. برخی ایالتها مانند مین و ورمونت نرخ جرائم خشن بسیار پایینی دارند، اما بهلحاظ اقتصادی و فرهنگی، پویایی کمتری نسبت به مناطق پرجمعیتتر از خود نشان میدهند. در مقابل، شهرهای بزرگ با جمعیت مهاجر بالا گاه نرخ بالاتری از جرم را تجربه میکنند، اما درعینحال امکانات فرهنگی و حمایتی گستردهتری را در اختیار تازهواردان قرار میدهند.
درنتیجه، تعیین «بهترین ایالت برای مهاجران» امری کاملاً نسبی است و به اهداف و اولویتهای هر فرد یا خانواده بستگی دارد. برای مهاجرانی که در پی فرصتهای شغلی تخصصی و درآمد بالا هستند و محدودیت مالی چندانی ندارند، ایالتهایی مانند کالیفرنیا، نیویورک و ماساچوست میتوانند ایدئال باشند. اما اگر هدف کاهش هزینههای زندگی، دستیابی به امنیت بیشتر و پیوستن به جامعه مهاجر کوچکتری است، ایالتهای میانهغربی یا بخشهای شمالیتر گزینههای مناسبتری محسوب میشوند. عوامل سیاسی و اجتماعی، تنوع فرهنگی و دسترسی به خدمات عمومی نیز در انتخاب یک ایالت مناسب برای مهاجران تأثیر بسزایی دارند.
بدترین ایالت برای مهاجران: شاخصها و دلایل
همانطور که پیشتر اشاره شد، ایالتهای مختلف بسته به قوانین مهاجرتی، هزینههای زندگی، بازار کار و فضای فرهنگی میتوانند تجربههای متفاوتی برای مهاجران رقم بزنند. در این بخش، عوامل کلیدیای را مرور میکنیم که باعث میشوند برخی ایالتها در میان مهاجران از محبوبیت کمتری برخوردار باشند.
1. قوانین سختگیرانه مهاجرتی
بسیاری از ایالتهایی که رویکردهای سختگیرانهای در قبال مهاجران (بهخصوص مهاجران فاقد مدارک رسمی) دارند، محیطی پرتنش برای تازهواردان ایجاد میکنند. برای مثال، اقداماتی چون تصویب قانونی در آریزونا که اجازه میداد پلیس هر فرد مشکوکی را از نظر وضعیت مهاجرتی بررسی کند، فشار روانی زیادی بر جامعه مهاجر وارد کرد. این نوع مقررات دسترسی به خدمات اجتماعی و دولتی را نیز برای مهاجران دشوارتر میسازد.
2. عدم دسترسی به خدمات پایه
در برخی ایالتها، مهاجران – بهویژه آنهایی که مدارک رسمی ندارند – با محدودیت جدی در استفاده از خدمات درمانی، آموزشی و کمکهای دولتی مواجه میشوند. نبود بیمه سلامت مقرونبهصرفه یا موانع ورود به دانشگاههای ایالتی با شهریه منطقی، نمونههایی از این مشکلات است. چنین محدودیتهایی حتی مهاجران قانونی را نیز ممکن است وادار کند برای یافتن امکانات بهتر، ایالت محل سکونت خود را تغییر دهند
3. بازار کار نامناسب
ایالتهایی که نرخ بیکاری بالایی دارند یا به یک صنعت خاص وابسته هستند، معمولاً جذابیت کمتری برای مهاجرانی دارند که به دنبال تنوع شغلی و موقعیتهای گوناگون کاری هستند. اگرچه هزینه زندگی در این ایالتها ممکن است پایین باشد، اما فرصتهای شغلی محدود و اقتصاد ضعیف، انگیزهٔ مهاجران را برای ماندن کاهش میدهد.
4. رویکرد منفی اجتماعی و تبعیض
فضای منفی اجتماعی یا تبعیض آشکار علیه مهاجران، عامل مهم دیگری است که یک ایالت را در چشم مهاجران نامطلوب جلوه میدهد. اگر سیاستمداران محلی و رسانهها دائماً مواضع ضدمهاجرتی اتخاذ کنند، مهاجران احساس طردشدگی و ناامنی بیشتری میکنند. این مسئله میتواند به تبعیض در محیط کار، تحصیل یا دریافت خدمات دولتی نیز گسترش یابد.
5. شاخصهای امنیتی پایین
نرخ بالای جرم و جنایت در برخی مناطق، تأثیر منفی بر تصمیم مهاجران برای اقامت در آنها میگذارد. شهرهای بزرگ هرچند محبوبیت بالایی دارند، اما اگر امنیت کافی برای مهاجران تازهوارد فراهم نشود، ممکن است احساس ناامنی بر افراد غلبه کند. این ناامنی بهویژه در محلههای حاشیهای و محروم، که برخی مهاجران کمبضاعت در آنها اسکان مییابند، پررنگتر است.
بهطور کلی، «بدترین ایالت» برای مهاجران مفهومی مطلق نیست و بسته به اولویتها و نیازهای هر مهاجر میتواند متفاوت باشد؛ اما عواملی همچون قوانین مهاجرتی سختگیرانه، کمبود خدمات پایه، بازار کار ضعیف، فضای اجتماعی منفی و نرخ بالای جرم و جنایت، بیشترین سهم را در این نامطلوببودن ایفا میکنند.
مثالهایی از ایالتهای نامطلوب برای برخی مهاجران
تعیین «بدترین ایالت برای مهاجران» کاملاً به اولویتها و شرایط هر فرد بستگی دارد. بااینحال، ایالتهایی مانند آلاباما، میسیسیپی و آرکانزاس به دلایل زیر کمتر مورد استقبال مهاجران قرار میگیرند:
- درآمد سرانه پایین و نرخ بیکاری بالا
- فضای اجتماعی محافظهکارانه و تبعیض نژادی بیشتر
- دسترسی محدود به فرصتهای تحصیلی و شغلی تخصصی
- قوانین ایالتی سختگیرانه که احساس ناامنی برای تازهواردان ایجاد میکند
علاوه بر اینها، ایالت آریزونا نیز بهدلیل نزدیکی به مرز مکزیک و تصویب قوانین مهاجرتی سرسخت، برای برخی مهاجران چالشبرانگیز محسوب میشود. هرچند در بخشهایی از آن فرصتهای کار فصلی وجود دارد، اما سختگیری در اجرای مقررات و حضور گستردهٔ مأموران امنیتی ممکن است فضای نامناسبی برای مهاجران تازهوارد ایجاد کند.
در نهایت، برچسب «بدترین ایالت» مفهومی نسبی است؛ زیرا حتی در این مناطق، ممکن است بسته به اهداف و شرایط شخصی، گزینههای مناسبی برای برخی افراد وجود داشته باشد. بااینحال، عواملی همچون قوانین مهاجرتی سخت، ضعف بازار کار، نبود حمایتهای دولتی و فضای اجتماعی ضدمهاجرتی، غالباً مهاجران را بهسوی ایالتهای بازتر و مترقیتر سوق میدهد.
فرآیند مهاجرت در ایالات مختلف: سهولت و چالشها
در کنار پرسشهایی مانند «کدام ایالت آمریکا آسانترین فرآیند مهاجرت را دارد؟»، باید به یاد داشت که صدور ویزا، گرینکارت و سایر مجوزهای اقامت در وهلهٔ نخست در سطح فدرال انجام میشود. بااینحال، ایالتها نیز میتوانند از رهگذر همکاری با دولت فدرال یا اجرای طرحهای ویژه، بر سهولت یا دشواری مهاجرت تأثیر بگذارند. در ادامه، مهمترین ابعاد این نقش ایالتی را مرور میکنیم:
برنامههای مهاجرتی ویژه ایالتی
برخی ایالتهای آمریکا با همکاری دولت فدرال، طرحهای خاص مهاجرتی ارائه میدهند تا نیازهای خود را در حوزه نیروی کار یا سرمایهگذاری تأمین کنند. برای نمونه:
- ویزاهای کار موقت یا دائمی: ایالتهایی که با کمبود نیروی کار متخصص روبهرو هستند، ممکن است معافیتهای خاصی در نظر بگیرند تا جذب افراد متخصص آسانتر شود.
- مهاجرت سرمایهگذاری (EB-5): برخی ایالتها با تشویق سرمایهگذاران خارجی به تأمین بودجه پروژههای زیرساختی، روند اخذ گرینکارت را سرعت میبخشند. پروژههای مزبور معمولاً در مناطق با نرخ بیکاری بالا انجام میشود و هدف اصلی آن، رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال است.
خدمات حمایتی ایالتی در امر مهاجرت
پس از ورود مهاجران، نقش خدمات حمایتی ایالتها پررنگ میشود. بسیاری از ایالتهای مهاجرپذیر:
- مشاورههای حقوقی رایگان یا کمهزینه ارائه میکنند،
- دورههای آموزش زبان انگلیسی برگزار میکنند،
- تسهیلاتی مانند مجوز رانندگی یا خدمات اجتماعی دیگر را تسهیل میکنند.
بهعنوان مثال، کالیفرنیا، نیویورک و ماساچوست، نهادهای مدنی متعددی برای کمک به مهاجران تأسیس کردهاند. همچنین، سازمانهای مردمنهاد حامی مهاجران در بسیاری از شهرهای این ایالتها فعال هستند و میتوانند روند ادغام در جامعه جدید را آسانتر کنند.
چالشهای حقوقی در ایالتهای سختگیر
در مقابل، ایالتهایی با دیدگاه محافظهکارانهتر، ممکن است قوانین سختگیرانهای تصویب کنند که دسترسی مهاجران به امکانات عمومی را دشوار سازد. برای مثال:
- محدودیت در اخذ مجوز رانندگی یا تحصیل در دانشگاههای دولتی برای مهاجران فاقد مدارک،
- همکاری گسترده با اداره مهاجرت (ICE) که ترس از اخراج را میان مهاجران افزایش میدهد.
در چنین وضعیتی، حتی مهاجران دارای مدارک رسمی نیز ممکن است با محدودیتهای غیررسمی یا نگرشهای منفی روبهرو شوند.
مشارکت در سیاستهای شهری و ایالتی
یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار بر سهولت مهاجرت، میزان صدای جوامع مهاجر در صحنه سیاسی است. در ایالتهایی با حضور گسترده مهاجران، نمایندگان منتخب محلی ناگزیر به در نظر گرفتن نیازهای این گروه هستند. برای مثال، جمعیت بالای لاتینتباران در کالیفرنیا و تگزاس باعث شده که مقامهای محلی در وضع قوانین مالیاتی، آموزشی و مهاجرتی، دغدغههای این قشر را لحاظ کنند.
حمایت از پناهجویان و پناهندگان
در برخی ایالتها (مانند نیویورک و واشنگتن)، برنامههای منظمی برای اسکان مجدد پناهندگان و کمک به آنها در زمینه یافتن شغل و مسکن وجود دارد. در مقابل، بعضی ایالتها رسماً اعلام میکنند تمایلی به پذیرش پناهجویان بیشتر ندارند. این تفاوت نگرش، شانس پناهنده یا پناهجو را برای شروع زندگی در یک ایالت جدید، تحت تأثیر قرار میدهد.
در مجموع، روند اصلی مهاجرت در دست قوانین فدرال است، اما ایالتها نیز از طریق برنامههای ویژه، خدمات حمایتی، وضع مقررات محدودکننده یا تشویقی و مشارکت سیاسی مهاجران، میتوانند نقش مهمی در آسانتر یا دشوارتر شدن فرآیند مهاجرت داشته باشند.
کدام ایالت راحتترین فرآیند مهاجرت را دارد؟
در نگاه کلی، ایالتهایی که سابقهٔ پذیرش بالای مهاجران دارند و از رویکردهای لیبرال یا مترقی در سیاستهای خود پیروی میکنند، مراحل پس از ورود را برای مهاجران آسانتر میسازند. البته نباید فراموش کرد که صدور ویزا و مجوز اقامت، در سطح فدرال انجام میشود. بااینحال، کالیفرنیا و نیویورک اغلب بهدلیل تسهیل مهاجرت و ارائهٔ خدمات گسترده پس از ورود، بهعنوان مثالهای برجسته مطرح میشوند.
در نهایت، همهچیز به هدف مهاجر بستگی دارد. اگر اشتغال در حوزه فناوری مدنظر باشد، واشنگتن (بهویژه شهر سیاتل) و کالیفرنیا (سیلیکونولی) گزینههای جذابی محسوب میشوند. برای مهاجرانی که بهدنبال تحصیل در دانشگاههای سطح بالا هستند، ماساچوست میتواند اولویت داشته باشد؛ هرچند هزینهٔ زندگی در این مناطق بالاست، اما زیرساختهای حمایتی و خدمات عمومی گستردهای نیز ارائه میکنند.
بهطور کلی، هر ایالت بسته به قوانین محلی، فضای اجتماعی و میزان حمایتهای دولتی میتواند فرآیند مهاجرت را سادهتر یا دشوارتر سازد. توصیه میشود مهاجران پیش از انتخاب ایالت مقصد، عواملی نظیر وضعیت اشتغال، مقررات محلی و خدمات حمایتی را بهدقت ارزیابی کنند تا با آگاهی بیشتر وارد این مسیر شوند.
امنترین ایالتها برای مهاجران و میزان امنیت
مقولهٔ امنیت یکی از مهمترین معیارهای مهاجران در انتخاب مقصد است. پرسش «کدام ایالت برای مهاجران امنترین است؟» ممکن است بر پایهٔ آمار جرائم خشن، تجربههای زیستهٔ مهاجران یا حتی دیدگاه جامعه میزبان شکل بگیرد. در ادامه، به ابعاد گوناگون امنیت میپردازیم و نمونههایی از ایالتهای امن را معرفی میکنیم.
تعریف امنیت برای مهاجران
امنیت برای مهاجران فقط به جنبههای جانی و مالی محدود نمیشود؛ بلکه امنیت روانی و امنیت حقوقی نیز نقش مهمی دارند. موارد زیر ابعاد مهم امنیت مهاجران را نشان میدهد:
- امنیت جانی و مالی: وابسته به نرخ جرم و جنایت و احتمال خشونت یا سرقت.
- امنیت روانی و اجتماعی: تا چه حد از تبعیض نژادی، مذهبی و فرهنگی در اماناند و آیا نهادهای محلی از آنان حمایت میکنند؟
- امنیت حقوقی: خطر دیپورت (اخراج) برای مهاجران فاقد مدارک تا چه حد است و آیا قوانین محلی از حقوق مهاجران قانونی حفاظت میکند؟
آمار جرم و جنایت در ایالتهای امن
بر اساس گزارشهای سالانهٔ FBI، ایالتهایی مانند مین، ورمونت، نیوهمپشایر، یوتا و وایومینگ آمار جرم و جنایت کمتری نسبت به میانگین کشوری دارند. این موضوع نشاندهندهٔ احتمال کمتر درگیریهای خشونتآمیز یا سرقت در آن مناطق است. البته جمعیت کم و تنوع فرهنگی اندک نیز ممکن است باعث شود مهاجران جامعهٔ همزبان یا همفرهنگ گستردهای در این مناطق نیابند.
برخورد پلیس و نهادهای امنیتی با مهاجران
از دیدگاه مهاجران فاقد مدارک، نوع همکاری پلیس با اداره مهاجرت (ICE) نقشی تعیینکننده دارد. برخی ایالتها و شهرها با عنوان «پناهگاه مهاجران» (Sanctuary) شناخته میشوند؛ برای مثال، کالیفرنیا، نیویورک و شیکاگو که نیروهای پلیس محلی در آنها از همکاری گسترده با ICE اجتناب میکنند. این رویکرد، مهاجران را ترغیب میکند تا در صورت مواجهه با جرائم، با پلیس تماس بگیرند یا در برنامههای اجتماعی مشارکت کنند، بیآنکه نگران اخراج فوری باشند.
تبعیض نژادی و دیدگاه عمومی
در برخی مناطق جنوبی یا محافظهکار آمریکا، احتمال بروز تبعیض علیه مهاجران بیشتر است؛ البته این قاعده همواره ثابت نیست و نسلهای جدید، دیدگاه بازتری به مهاجرت پیدا کردهاند. بااینوجود، در مناطقی مانند نیویورک، لسآنجلس یا میامی – با آنکه نرخ جرائم شهری بالاتر است – برخورد اجتماعی معمولاً پذیرندهتر است و تبعیض کمتری گزارش میشود.
ایالتهایی با امنیت عمومی بالا و جمعیت مهاجر
برخی مناطق هم نرخ جرم و جنایت پایینی دارند و هم جامعهٔ مهاجر قابلتوجهی را در خود جای دادهاند. برای مثال:
- مین و ورمونت: اگرچه امنیت بالایی دارند، اما تنوع فرهنگی چشمگیری ندارند.
- واشنگتن (بهویژه شهر سیاتل): آمار جرم و جنایت کمتر از میانگین کشوری است و جامعهٔ مهاجر چشمگیری در حوزههای فناوری و خدمات مشغول به کار هستند.
چنین ایالتهایی میتوانند ترکیبی مناسب از امنیت، فرصت شغلی و پذیرش فرهنگی را برای مهاجران فراهم کنند.
بهترین پاسخ به این پرسش که «کدام ایالت برای مهاجران امنترین است؟» وابسته به تعریفی است که هر فرد از امنیت دارد. اگر نرخ پایین جرم و جنایت مدنظر باشد، ممکن است ایالتهای کمجمعیت و کمتنوع در اولویت قرار گیرند. اما برای مهاجرانی که در جستجوی امنیت در برابر دیپورت یا حمایتهای اجتماعی هستند، ایالتهای مهاجرپذیر و دارای سیاستهای پناهگاهی گزینههای بهتری خواهند بود. بهطور کلی، دستیابی به امنیت برای مهاجران در گرو برخورداری از یک جامعهٔ محلی حامی، فرصتهای شغلی مناسب و دوری از فضاهای تبعیضآمیز است.
وضعیت مهاجران غیرقانونی و گرین کارت در ایالات متحده
یکی از پرسشهای متداول در زمینهٔ مهاجرت به آمریکا، تعداد دارندگان گرین کارت و همچنین وضعیت مهاجران فاقد مدارک رسمی است. این موضوع در سیاستگذاریها و بحثهای اجتماعی نقش مهمی ایفا میکند. در ادامه، به چند نکتهٔ کلیدی میپردازیم:
چه تعداد از مهاجران در آمریکا دارای گرین کارت هستند؟
طبق آمارهای سازمان مهاجرتی ایالات متحده (USCIS)، تعداد دارندگان گرین کارت (اقامت دائم) به مرور زمان تغییر میکند، اما به طور کلی میلیونها نفر در وضعیت اقامت دائم قانونی (LPR) قرار دارند. تا پیش از تحولات اخیر، برآورد میشد حدود ۱۳ میلیون نفر از جمعیت آمریکا دارای گرین کارت باشند. این افراد، بر اساس دستهبندیهای مختلف مهاجرتی (خویشاوندی، اشتغال، سرمایهگذاری، پناهندگی و غیره) موفق به اخذ اقامت دائم شدهاند.
چه ایالتهایی بیشترین مهاجران غیرقانونی راجذب کردهاند؟
مهاجران فاقد مدارک رسمی بهطور عمده به دنبال فرصتهای شغلی مناسب و محیطهای چندفرهنگی هستند تا بتوانند با خطر کمتری زندگی کنند. در این زمینه، برخی ایالتها به عنوان قطبهای جذب مهاجران غیرقانونی شناخته میشوند. این ایالتها عبارتند از:
- فلوریدا، نیویورک و ایلینوی:
این ایالتها آمار قابلتوجهی از مهاجران فاقد مدارک رسمی دارند؛ چرا که مشاغل خدماتی، کشاورزی و ساختمانی از مهمترین حوزههایی هستند که نیروی کار مهاجران غیرقانونی را جذب میکنند. - کالیفرنیا و تگزاس:
به دلیل همجواری با مرز مکزیک و اقتصاد قوی، این دو ایالت به عنوان دو کانون بزرگ جذب مهاجران غیرقانونی عمل میکنند.
زندگی مهاجران غیرقانونی در ایالات مختلف
شرایط زندگی مهاجران غیرقانونی در هر ایالت به فضای سیاسی و اجتماعی آن بستگی دارد. در ایالتهای پناهگاهمحور (Sanctuary)، مهاجران بدون مدارک با ترس کمتری از اخراج زندگی میکنند و اغلب دسترسی به سیستمهای آموزشی برایشان فراهم است. در برخی موارد، امکان اخذ مجوز رانندگی یا ثبت شرکتهای کوچک نیز مهیا شده است. اما در ایالتهایی که همکاری نزدیکی با ICE دارند، مهاجران دائماً نگران دستگیری و دیپورت هستند؛ بهطوریکه حتی فعالیتهای روزمره مانند عبور از خیابان یا خرید، میتواند با استرس همراه شود.
تأثیر سیاستهای فدرال بر مهاجران غیرقانونی
سیاستهای دولت فدرال نقش بسیار مهمی در سرنوشت مهاجران فاقد مدارک ایفا میکنند. به عنوان مثال:
- در دورههایی که دولت رویکردهای سختگیرانهتری اتخاذ میکند، عملیات بازداشت و اخراج (Deportation) در سراسر کشور افزایش مییابد.
- در دورههای دیگر، امکان تصویب طرحهای عفو موقت یا اعطای وضعیت حقوقی به بخشی از مهاجران غیرقانونی، مانند برنامه DACA، مطرح میشود.
همچنین، ایالتها بسته به مواضع سیاسی حاکمان محلی، در اجرای این سیاستهای فدرال میتوانند همکاری کنند یا مقاومت نشان دهند. این عوامل به طور مستقیم بر وضعیت و آینده مهاجران غیرقانونی تأثیرگذار بوده و سرنوشت آنها را تحت شرایط متغیر قرار میدهد.
با به روی کار آمدن رییس جمهور ترامپ رد ژانویه ی 2025، قوانین مهاجرتی نسبت به دوران بایدن بهطور چشمگیری سختتر شدهاند. شرایط ورود غیرقانونی به آمریکا اکنون با ریسکهای حقوقی و امنیتی بسیار بیشتری همراه است؛ به همین دلیل، توصیه میشود در صورت تمایل به مهاجرت، از مسیر قانونی استفاده کنید.
برای اطمینان از طی مراحل قانونی و جلوگیری از مشکلات ناشی از قوانین سختگیرانه، همکاری با یک موسسه مهاجرتی معتبر مانند آریسان1 بسیار مهم است. خدمات تخصصی آریسان 1 میتواند روند مهاجرت شما را به شکلی امن و منظم انجام دهد و شما را از دغدغههای ناشی از تغییرات سیاسی و محدودیتهای جدید دور نگه دارد.
همین حالا با آریسان 1 تماس بگیرید و از مشاوره و راهنماییهای حرفهای بهرهمند شوید تا مسیر مهاجرت خود را به صورت قانونی و مطمئن آغاز کنید.
اهمیت گرین کارت در زندگی مهاجران
داشتن گرین کارت، به عنوان مدرکی از اقامت دائم قانونی، تأثیر چشمگیری بر زندگی مهاجران دارد. این مدرک به دارندگان خود امکان میدهد:
- کار رسمی: اشتغال قانونی در شرکتها و سازمانهای معتبر آمریکا فراهم میشود.
- دسترسی به خدمات بانکی: امکان افتتاح حساب بانکی، دریافت وام و استفاده از سایر خدمات مالی بدون محدودیت.
- تحصیل با شهریه کمتر: دانشجویان دارای گرین کارت میتوانند از شهریههای پایینتر نسبت به دانشجویان بینالمللی بهرهمند شوند.
- تردد آزاد: امکان سفر بدون محدودیت به داخل و خارج از آمریکا از جمله مزایای این وضعیت است.
- تسهیلات تأمین اجتماعی و بیمه دولتی: برخی از مزایای تأمین اجتماعی و بیمههای دولتی برای دارندگان گرین کارت فراهم است.
به همین دلیل، بسیاری از مهاجران حتی اگر از طریق ورود غیرقانونی یا ویزای موقت وارد کشور شده باشند، سالها تلاش میکنند تا از طریق مسیرهای قانونی—مانند ازدواج با شهروند آمریکایی، سرمایهگذاری، درخواست پناهندگی یا اشتغال در حوزههای تخصصی—به گرین کارت دست یابند و از مزایای اقامت دائم بهرهمند شوند.
در مجموع، وضعیت مهاجران غیرقانونی و دارندگان گرین کارت در آمریکا همواره در حال تغییر بوده و به شدت تحت تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی قرار دارد. هر ایالت رویکرد متفاوتی نسبت به مهاجران دارد و تعداد دارندگان گرین کارت بهطور مداوم افزایش مییابد. این پویایی نشان میدهد که مهاجرت، یکی از محورهای اصلی تحولات اقتصادی و اجتماعی کشور است و نمیتوان تنها به یک فاکتور تکیه کرد.
عوامل متعددی مانند فرصتهای شغلی، هزینههای زندگی، کیفیت آموزش و بهداشت، رویکرد اجتماعی و سیاسی و حتی نرخ جرم و جنایت، در تعیین بهترین یا بدترین ایالت برای مهاجرت نقش دارند. برخی ایالتها به دلیل قوانین سختگیرانه، فضای اجتماعی نامساعد یا کمبود فرصتهای شغلی بهعنوان بدترین مناطق شناخته میشوند؛ در حالی که ایالتهایی مانند کالیفرنیا، تگزاس، نیویورک و فلوریدا، با زیرساختهای اقتصادی و فرهنگی مناسب، بیشترین تمرکز جمعیتی مهاجران را دارند.
مناطق محافظهکار مانند آلاباما و میسیسیپی از سوی دیگر با استقبال کمتری روبهرو هستند. همچنین، تفاوتهایی از نظر امنیت، نرخ جرم و همکاری پلیس با مهاجران غیرقانونی وجود دارد؛ به عنوان مثال، ایالتهای پناهگاه مهاجران شرایط بهتری برای این افراد فراهم میکنند.
در نهایت، انتخاب ایالت مناسب بستگی به نیازها و اولویتهای فردی دارد. کسانی که به دنبال فرصتهای شغلی در حوزه فناوری هستند، احتمالاً ساحل غربی را انتخاب میکنند؛ در حالی که افرادی که به دنبال بازار کار کشاورزی یا هزینههای زندگی کمتر هستند، ممکن است ایالتهایی مانند کالیفرنیا یا تگزاس را ترجیح دهند. همچنین، مناطق کمجمعیت و آرامتر از نظر امنیت روانی گزینه مناسبی محسوب میشوند.
بهطور کلی، آمریکا با تنوع گستردهٔ ایالتی و فرهنگی، ظرفیت جذب مهاجران با نیازها و اهداف متفاوت را داراست. بررسی دقیق قوانین محلی، مشاوره با وکلا و بهرهمندی از تجربیات دیگر مهاجران میتواند در انتخاب مقصد مهاجرت به شما کمک کند.
همچنین، مهاجرت تنها به ورود به کشور محدود نمیشود؛ بلکه فرآیندی طولانی برای ادغام در جامعه میزبان است. شناخت چالشها و فرصتهای هر ایالت میتواند تجربه زندگی شما را بهبود بخشد. امیدواریم این بررسی به شما در انتخاب بهترین ایالت برای مهاجرت کمک کند.